W niektórych stanach faktycznych pracownikowi, który doznał wypadku przy pracy poza świadczeniem wypłacanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych może również przysługiwać prawo do dodatkowego zadośćuczynienia pieniężnego od pracodawcy.
Potwierdza to również orzecznictwo sądowe. I tak chociażby Sąd Apelacyjny w Katowicach uznał, iż „pracownik poszkodowany na skutek wypadku przy pracy uprawniony jest do dochodzenia roszczeń uzupełniających na podstawie przepisów prawa cywilnego, w zakresie szkód niepokrytych odszkodowaniem z ustawy wypadkowej…” ( patrz. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 października 2016 r. III APa 38/16).
Warto również zwrócić uwagę na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz tezę Wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 18 lipca 2018 r. III APa 12/18 uzasadniającą, iż „ jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy wypłacone przez pracodawcę nie podlega odliczeniu od zadośćuczynienia pieniężnego przysługującemu poszkodowanemu na podstawie art. 445 § 1 k.c. i mimo, że powinno być wzięte pod uwagę przy określaniu wysokości zadośćuczynienia, co nie jest jednoznaczne z mechanicznym zmniejszeniem sumy zadośćuczynienia o kwotę tego odszkodowania. Procentowo określony uszczerbek służy tylko jako pomocniczy środek ustalania rozmiaru odpowiedniego zadośćuczynienia. Należne poszkodowanemu odszkodowanie nie może być mechanicznie mierzone przy zastosowaniu stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu.”
Poszkodowany pracownik ma również prawo dochodzić zwrotu kosztów opieki osób trzecich.
Pracodawca może odpowiadać na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Pracodawcy można przypisać winę w rozumieniu art. 415 kc. Wina ta może polegać np. na niezapewnieniu w miejscu pracy bezpiecznych i higienicznych warunków. Obowiązek zapewnienia takich warunków w miejscu pracy wynika z art. 15 kp i art. 207 kp oraz z przepisów wykonawczych. Obowiązek pracodawcy w tym zakresie ma charakter uprzedni i bezwarunkowy.
Niezależnie od powyższego pracodawca może ewentualnie odpowiadać za zaistniały wypadek przy pracy zgodnie z art. 435 § 1 k.c. na zasadzie ryzyka, ale to zależy od konkretnego stanu faktycznego, który wymaga każdorazowej analizy.