Stosownie do treści art. 112 kodeksu pracy pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. Powyższa zasada dotyczy również prawa do jednakowego wynagrodzenia, co zostało sprecyzowane w treści art. 18 3c kodeksu pracy – pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.
Wskazać należy, iż samo naruszenie przez pracodawcę zasady równego traktowania w zatrudnieniu (art. 112 kodeksu pracy), niestanowiące dyskryminacji (art. 113 Kodeksu pracy), może być podstawą roszczenia o wyrównanie i ewentualnie ustalenia wynagrodzenia na przyszłość. Z tytułu naruszenia ww. zasad pracownikowi należne jest odszkodowanie.
Stosownie do artykułu 183b § 1 pkt 2 kodeksu pracy naruszeniem zakazu dyskryminacji jest różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w artykule 183a kodeksu pracy a więc z powodów uważanych za dyskryminujące jeżeli jego skutkiem jest między innymi niekorzystne kształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przez awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
chyba że pracodawca udowodni że kierował się obiektywnymi powodami. Zasada niedyskryminacji jest kwalifikowaną postacią nierównego traktowania pracowników i oznacza nieusprawiedliwione obiektywnymi powodami gorsze traktowanie pracownika ze względu na niezwiązane z wykonywaną pracą cechy lub właściwości dotyczących osobiście i istotne ze społecznego punktu widzenia a przykładowo wymienione w artykule 183a § 1 kodeksu pracy bądź ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, albo w pełnym wymiarze czasu pracy. Jak stanowi z kolei artykuł 183c § 1 kodeksu pracy, pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. Wynagrodzenie, o którym mowa w powołanym przepisie obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia bez względu na ich nazwę i charakter a także inne świadczenia związane z pracą przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna. Zgodnie z paragrafem 3 powołanego przepisu, pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.
Stosownie do treści art. 18 3d kodeksu pracy osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.